ΤΡΕΙΣ ΚΑΛΟΗΡΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΙ
Μιχάλης Ττερλικκάς – Χρήστος Κωνσταντίνου (ταμπουράς)
Δισκογραφική έκδοση: «Κυπραία Φωνή – Καλώς ήρταν οι ξένοι μας» – 2008
Το τραούδιν τούτον ανήκει στην κατηγορίαν των τραουδκιών που μας ήρταν που την Μικράν Ασίαν, όπως πολλά που τα παραδοσιακά μας τραούδκια. Βλέπε το σχετικό κείμενο στο https://mousalyra.com.cy/keimena/δημοσιεύσεις. Παραλλαγή του, με την ίδιαν ιστορίαν τζ̆αι σχεδόν τους ίδιους στίχους, μα με άλλην μελωδίαν, υπήρχεν στην Οινόη του Πόντου. (Συλλογή Μέλπως Μερλιέ). Υπάρχει επίσης στην Κάλυμνο με την ίδιαν μελωδίαν. Κατά που φαίνεται, τον περασμένον αιώναν, εξέραν το πολλοί στην Κύπρον. Εν έτυχεν όμως να το ακούσω, παλιά. Άκουσα το για πρώτην φοράν που τες ηχογραφήσεις του αείμνηστου Θεόδουλου Καλλίνικου. Υστερόττερα άκουσα το τζ̆αι που τον Χρήστον Σίκκην που το εδισκογράφησεν.
Τα Φώτα του 2004 οπτικογράφησα το που τον Στυλλήν τον Μυλωνάν στο σπίτιν του στην Ευρύχου. Έκαμεν μου εντύπωσην η μελωδία τζ̆αι το ύφος της παραλλαγής του Στυλλή. Ήταν νάκκον διαφορετική ’πο τζ̆είνην που έξερα που τον Θ. Καλλίνικον. Τζ̆αι μπορώ να πω ότι ήταν η αφορμή για να αποφασίσω να το δισκογραφήσω.
Όπως έκαμα τζ̆αι με άλλα τραούδκια, έσμιξα τες μελωδίες που τες δκυο παραλλαγές (Καλλίνικου τζ̆αι Στυλλή) τζ̆’ έκτισα το με βάσην τους στίχους της παραλλαγής του Στυλλή με πολλά λλίες αλλαγές. Αφαίρεσα επίσης κάποιες στροφές για να το μιτσ̆ιάνω νάκκον, χωρίς να χάννεται τίποτε που την ιστορίαν.
Που τότες που το άκουσα που τον Στυλλήν, έμπην μου η ιδέα να το ηχογραφήσω με τέθκοιον τρόπον, που να βκαίννει μπροστά η ιστορία τζ̆αι η διάθεση του τραουδκιού. Άμαν ήρτεν ο τζ̆αιρός του, εδοτζ̆ιμάσαμεν το με κ̆ιολίν τζ̆αι λαούτον, μα εν ήταν τζ̆είνον που έθελα. Έτσι εποφάσισα να το ηχογραφήσω με την συνοδείαν ταμπουρά με τον φίλον μου τον Χρήστον Κωνσταντίνου, με τον οποίον εσυνεργάστηκα πιο παλιά σε δκυο τραούδκια, στην δισκογραφικήν έκδοσην «Κυπραία Φωνή – στ’ αγνάρκα των τζ̆αιρών.
Ηχογραφήσαμεν το, το 2007 στην Αθήναν. Τότε, τα παιδκιά μου, ο Σταύρος τζ̆αι ο Κωνσταντίνος εσπουδάζαν στην Αθήναν. Άμαν ετελειώσαμεν την ηχογράφησην, επκιάσαμεν το CD, τζ̆’ επήαμεν με τον Χρήστον στο διαμέρισμαν τους να το ακούσουμεν τζ̆αι να το στερκώσουμεν με καμιάν ζιβάναν. Είχαμεν έννοιαν τζ̆’ οι δκυο με τον Χρήστον ότι ήταν νάκκον μιάλον (9:34). Ακούσαμεν το ούλλοι μαζίν. Άμαν ετέλειωσεν αρώτησα τα παιδκιά μου, να μου πουν πόσην ώραν νομίζουν ότι επήεν το τραούδιν. Ο ένας είπεν, 4 λεπτά τζ̆’ο άλλος 5.
- Επέτυχεν, φίλε μου! Βάλε ζιβανίαν να πκιούμεν. Λαλεί μου ο Χρήστος
Στην μνήμην του αγαπημένου μου φίλου, του Χρήστου Κωνσταντίνου, που μας έφηεν πρόωρα, στες 21 του Μάρτη, 2015, στα 65 του γρόνια.
Μιχάλης Ττερλικκάς
9 του Γεννάρη, 2017