Μιχάλης Ττερλικκάς – Μουσική Παρέα «Μούσα»

Δισκογραφική έκδοση: «Των Γεννών τζ̆αι της Λαμπρής» – 1998

Το 1992 εγνώρισα τον ποιητήν Χαράλαμπον Δημοσθένους που την Κοντέαν. Ετσ̆ιαττίσαν τα σκουφκιά μας σε πολλά, τζ̆αι παρόλον που ήταν συνότζ̆αιρος του μακαρίτη του τζ̆υρού μου εφιλέψαμεν τζ̆’ επήαιννα ταχτικά τζ̆’ έβρισκα τον στα Μαντριά της Πάφου, που εμείνισκεν τότε, ύστερις που την προσφυγιάν.

Σε μιαν που τες συναντήσεις μας έπαιξεν με το πυθκιαύλιν τζ̆’ ετραούδησεν μου έναν μελωδικόν σκοπόν που με εντυπωσίασεν που την πρώτην. Ήταν «Ο Άης Βασίλης». Η μελωδία αττύμιζεν μου κάτι που άκουα που μιτσ̆ής αλλά ’εν εμπόρηα να το ξεκαθαρίσω. Υστερόττερα εξηκαθάρισα ότι επρόκειτουν για την Αροδαφνούσαν.

Όπως μου είπεν ο Χαράλαμπος, τον Άην Βασίλην άκουεν τον που μιτσής που την Φιλιππίναν. Μιαν κοτζ̆ιάκαρην που την Αθηαίνου που έρκετουν εις το χωρκόν του τζ̆’ εδκιακόναν. Το όνομαν της ήταν Ελένη. Αλλά επειδή άντρας της ήταν ο Φίλιππος, ελαλούσαν την Φιλιππίναν. Έτσι εσυνηθίζετουν τότες. Ο Χαράλαμπος εγεννήθηκεν το 1917. Οπότε, έννα το άκουεν γύρω στα 1930.

Το 1998 ηχογραφήσαμεν το για τη δισκογραφικήν έκδοσην «Των Γεννών τζ̆αι της Λαμπρής» που εκυκλοφόρησεν τον ίδιον γρόνον. Το εξώφυλλον ήταν έναν χαρακτικόν του φίλου μου του Χαμπή που το έκαμεν ειδικά για την έκδοσην.

Έγραψεν τότε ο Χαμπής σε σημείωμαν του για την έκδοσην:

Άμαν μου ζήτησεν ο φίλος μου ο Ττερλικκάς να κάμω έναν χαρακτικό για το ’ξώφυλλον του δίσκου, είπα του «νναι» αμέσως τζ̆αι με μιάλην ευκαρίστησην. Εζήτησα τζ̆ι’ έδωκεν μου ούλλους τους στίχους των τραουθκιών, εθκιάβασά τους τζ̆αι εσυγκίνησέν με πολλά ο «Άης Βασίλης» που τον είδα πολλά κυπριακόν. Εδούλεψα πάνω του, ήβρα την σύνθεση της εικόνας, αλλά έννοιωσα την ανάγκη να μάθω τζ̆αι για τες ρίζες τούτου του τραουθκιού. Ετηλεφώνησα του ακριβού μου φίλου – συγγενή Χαράλαμπου Δημοσθένους, που έξερα ότι το τραούδησεν του Ττερλικκά, τζ̆ι’ ερώτησά τον να μου πει.

Είπεν μου καμπόσα, εσκέφτηκα να χαράξω ’πο τούτα γυρόν της εικόνας τζ’ εσυφφώνησεν τζι’ ο Χαράλαμπος. Ύστερα που λλίες ώρες όμως, έπκιαν με πίσω τζι’ απάγγειλέν μου τους στίχους, που τελικά ηύραν την θέσην τους σαν πλαίσιον της εικόνας.

Η Φιλιππίνα είπεν το εις τον Χαράλαμπο μας.

Χαράλαμπος στον Ττερλικκάν, πρώτον τζ̆αι θκιαλεχτόν μας.

Ο Ττερλικκάς τραούδησεν με ομορκιάν, με χάρην

την πουλουστρέναν εύκουμαι, με πόλικον λουβάριν.

Ήταν, νομίζω, μια φυσική κίνηση νιου γνήσιου ποιητή που βασανίζει το κάθε τι για νά ’βρει το καλλύττερον, τζ̆αι για να τιμήση τον φίλον μας τον Ττερλικκάν.

Εις μνήμην του Χαράλαμπου Δημοσθένους

Μιχάλης Ττερλικκάς

1 του Γεννάρη, 2016