ΕΛΕΝΗ, ΕΛΕΝΑΡΑ ΜΟΥ

Μιχάλης Ττερλικκάς – μουσική παρέα «Μούσα»

Δισκογραφική έκδοση: «Κυπραία Φωνή – Καλώς ήρταν οι ξένοι μας» – 2008

Το τραούδιν τούτον ανήκει στην κατηγορίαν των τραουδκιών που μας ήρταν που την Μικράν Ασίαν, όπως πολλά που τα παραδοσιακά μας τραούδκια. Βλέπε το σχετικό κείμενο στο  http://mousalyra.com.cy/keimena/δημοσιεύσεις. Άκουα το που τον τζ̆αιρόν που ήμουν μιτσής, στο Καπούτιν. Υστερόττερα, την δεκαετίαν του 80΄, έμαθα το καλά που τον αείμνηστον Γεώργιον Αβέρωφ.

Παρόλον που μου άρεσκεν σαν τραούδιν, ’εν το επολλοτραούδουν στες συναυλίες. Υστερόττερα εκατάλαβα ότι ο λό’ς ήταν οι στίχοι του. ’Εν μου εγωνιάζαν. Έτσι έγραψα άλλους, δικούς μου, καθαρά ερωτικούς. Εκράτησα μόνον την πρώτην στροφήν:

Ελένη, Ελενάρα μου

τσ̆αφκίνα παρπουνάρα μου 

τζ̆’ αν δεν σε αποκτήσω

αδύνατον να ζήσω. 

’Εν του έμελλεν όμως μήτε τζ̆είνου του στίχου να μείνει απείραχτος. Το 2008 ηχογραφήσαμεν το στο στούτιο με τους δικούς μου στίχους. Ετελειώσαμεν το, ακούσαμεν το τζ̆’ έβκηκα έξω να πάρω τον αέραν μου για το επόμενον. Στον προθάλαμον του στούτιο εκάθετουν μια ηχολήπτρια, μουζουρού, η Θεοδώρα. Εσ̆αιρετηθήκαμεν, έβκηκα νάκκον έξω επήρα τον αέραν μου τζ̆’ εξανἀμπηκα γελώντα. Η Θεοδώρα ’εν εκατάλαβεν γιατί εγέλουν. Πόττεν ως τα πόττεν να καταλάβει;! Έμπηκα μέσα στο στούτιο, με το γελούιν μου, τζ̆αι λαλώ του Αντρέα του Γιωργαλλή, του ηχολήπτη μας.

  – Μεν με ξητιμάσεις!

  – Είντα να σε ξητιμάσω; Λαλεί μου.

  – Θέλω να αλλάξουμεν μισόν στίχον που την πρώτην στροφήν της Ελενάρας.

  – Να τον αλλάξουμεν κουμπάρε. Η δουλειά μας ποιά ένι;!

  – Έμπηκα μέσα τζ̆’ εξανατραούδησα την πρώτην στροφήν ως εξής:

Ελένη, Ελενάρα μου

γλυτζ̆ιά μαυροτζ̆ινάρα μου 

τζ̆’ αν δεν σε αποκτήσω

αδύνατον να ζήσω.

Εξανάσασεν το ο Αντρέας εξανακούσαμεν το τζ̆αι λαλώ του. 

  – Τωρά που ετελειώσαμεν να σου πω γιατί εγέλουν τζ̆αι γιατί άλλαξα τον στίχον. Άμαν έβκηκα έξω τζ̆αι είδα την Θεοδώραν, έτσι γλυτζ̆ιαν, μουζουρούν ήρτεν μου το «γλυτζ̆ια μαυροτζ̆ινάρα μου».

Αφού εγελάσαμεν κάμποσον εφώναξα της Θεοδώρας.

  – Θεοδώρα έλα ν’ ακούσεις έναν τραούδιν, να δούμεν αν θα σ’ αρέσει.

Άκουσεν το, τζ̆αι λαλεί μου.

  – Εν’ καλόν. Αφού άκουα το τζ̆αι πριν, πόξω.

  – Ναι, αλλά η «γλυτζ̆ια μαυροτζ̆ινάρα» τωρά εμπήκεν. Τζ̆αι η γλυτζ̆ια μαυροτζ̆ινάρα, είσαι εσού. Εμπνεύστηκα το την ώραν που σε είδα πριν. Δικαιούσαι να νοιώθεις περήφανη ως η αιτία του στίχου.

Έτσι ετέλειωσεν τζ̆’ η Ελενάρα, η γλυτζ̆ια μαυροτζ̆ινάρα, τζ̆’ εμπήκεν στην δισκογραφικήν έκδοσην: «Κυπραία Φωνή – Καλώς ήρταν οι ξένοι μας».

Μιχάλης Ττερλικκάς

29 του Μάη, 2016